mud masters?

Mudmastersday. Landsliding
Om half negen zitten we weer op enfields. Zonnetje schijnt en de regen van vannacht geeft een schitterende lichtval op het dal waar we weer naar afdalen. Misty and clear wisselen elkaar af en uiteindelijk resulterend in clear warm and nice…zoals het hoort te zijn in het schitterende india. We gaan weer terug naar de weg van gisteren, waar na onze mud-experience nog een land sliding geweest is…spannend dus. Op de plaats aangekomen mogen we de enfields weer aansporen voor een echte mud masters experience. Het gaat allemaal prima maar muddy F kan het niet nalaten er nog even in te rollebollen. The crew springt hem bij en reinigt hem zorgvuldig na de hernieuwde kennismaking met de modder. Muddy F is geboren en als groep zorgen we goed voor elkaar. We lachen erom, maar het was echt een heavy piece. We pakken nog een flink stuk alvorens we de eerste echte respectabele pas van de challenge gaan pakken. Eerst lekker lunchen…krachtvoer binnen halen. Daar komt de eerste tegenvaller….we kunnen de pas niet via de geplande route bereiken..de weg is onbegaanbaar…de moesson speelt ons parten. We informeren bij de bekende locals naar alternatieven…en zowaar die zij er. Omrijden 100km en ergens anders overnachten of een open route nemen waarvan we niet weten hoe die is… Wel wordt aangegeven dat hij niet easy is… De groep is er klaar voor, tenslotte zijn we met de Himalaya motorchallenge bezig…haha. We nemen de gok en besluiten het avontuur aan te gaan. Na een goed uur denken we een goed besluit genomen te hebben, maar dan komt het, stones, mud, small and slippery. We krijgen er ook og even een moessonbuitje maar bij, maar volharden. Muddy F krijgt gezelschap van A en W en half van J. M, de enige vrouw in ons gezelschap, ploegt zich overal doorheen en blijft overeind, chapeau. Zelfs onze gids A kleurt zijn mooie bruine Enfield bij en legt hem plat in de modder. Het mag de pret allemaal niet drukken, geweldig vinden we het en de enfield krijgt bijna dezelfde heilige status die de koe heeft in India… Made like a gun, de slogan die deze oude engelse koffiemolen meer en meer verdient. Om kwart voor vijf staan we nat, maar voldaan, aan de top van de pas, een goede 3100 meter. Slechts een steile afdaling rest ons nog. Snel een black tea and sweet candy en up we go voor de laatste uitdaging van deze dag, een steile afdaling van zo ongeveer 10 km. We slaan ons er glansrjk doorheen en alle enfields blijven ondanks deze glibberige en steile afdaling overeind. We hebben wel een extraatje verdient vandaag. Die krijgen we ook. Een gezellige avond met goed eten, muziek naar keuze en een knapperend kampvuur. Om half elf sluiten we deze mooie dag met een glimlach af… Dit is waar we onder meer voor gekomen zijn… We want it all..:-). Morgen een rustig dagje met goede wegen en ff shoppen …