eerste rijdag

Vandaag twee verslagen :-)
het eerste van een tourlid...het tweede van mijzelf...nu eerst Wilco aan het woord:

Vandaag stond de eerste etappe van onze motorreis, de trip naar Barkot, op de planning. Vanochtend geen regen en iedereen een beetje gespannen en blij dat het eindelijk van start ging. De roadcrew deed enorm zijn best. De bak van de Mahendra (volgwagen) werd volgeladen met onze bagage en een reserve wiel en afgedekt met een nieuw geel zeiltje. Voor vertrek nog een handige tip van chief Uday: “Als je stopt onder een berghelling om een foto te maken, controleer dan even of er geen rotsblokken naar beneden rollen. Houdt daar in ieder geval je helm op.” . Bruikbare tip toch?!!
Het rijden ging direct voor iedereen voortreffelijk. Het asfalt op deze eerste etappe was redelijk goed en er zaten veel mooie bochten in, iedereen wende snel aan de machtige Royal Enfield.
Na zo’n 40km een welkome stop bij Kemptyfall, een oud vakantieresort uit het Engelse koloniale tijdperk (Camp Tea Falls), voor een kop koffie of thee. De trip na deze stop duurde niet lang, na amper tien minuten gereden te hebben stuitten we op een wegblokkade. Een vrachtwagentje was met zijn voorwiel in de berm geraakt. Een shovel en daarbij een stuk twintig personen die aanwijzingen gaven probeerde het apparaat weer terug op de weg te krijgen. Dit proces werd enigszins vertraagd doordat een herder met z’n hele kudde geiten dwars over de plaats delict heen liep. Een prachtig schouwspel!
In Damta aangekomen was het tijd voor de lunch die bestond uit rijst, linzenpap en nog een aantal voor mij ondefinieerbare papjes. Om onze Nederlandse maag- darmflora weer op peil te brengen werd het één en ander netjes afgedekt met een halve liter cola.
Tijdens de middagrit was het erg warm. Om het vochtpeil op niveau te houden werd er vaak gestopt en na 127km gereden te hebben arriveerden we rond 15:30u in Barkot, de eindbestemming van de eerste Himalaya-etappe.
Wilco