leaving Himachal Pradesh

Vandaag is het de laatste dag dat we in de Himachel Pradesh rijden, waarna wij ladakh zullen aandoen. We laten steeds meer groen achter ons en begeven ons meer in het woestijnklimaat. We hebben schitterend zonning en helder weer. We rijden een prachtige weg en de overgang van groen naar bruin, lichtbruin, oker en zlfs zwart onder de blakende zon doet ons elke weer verbazen hoe geweldig mooi deze overgang van de natuur is en de indruk die de onherbergzaamheid van dit gebied met zijn schitterende kleurschakeringen door de zon bij ons achterlaat is groot…amazing.. en passant pakken we nog een paar leuke doorwateringen met hier en daar natte voeten alvorens we verder en dieper in dit gebied dringen en het groen echt achter ons laten. De wegen veranderen mee….en worden minder begaanbaar…grote stukken bumpy roads en stoffig..en de gevolgen van hoe het natuurgeweld indruist op deze weken kruisen regelmatig ons pad. Op een plek heeft dit tot gevolgen dat we daar diep in het ravijn een handvol verongelukte (vracht)wagens zien liggen….hetgeen ons nogmaals doet beseffen dat alertheid echt wel nodig is tijdens deze challenge. We nemen dan ook regelmatig een black teabreak. We cruisen ons vandaag door deze woestijn naar de eerste echt hoge pass en tikken bijna de 5000 meter aan. Overweldigend als je dan rond kijkt en je je nog in een dal van de alpen waant, maar dan beseft dat iedere kleine inspanning direct wordt afgestraft met het diep ademhalen en snakken naar zuurstof. Om daar nog beter mee om te gaan zullen we vannacht in een fixed camp verblijven op 4300 meter. We dalen af, genieten van de indrukwekkende vergezichten en het onwaarschijnlijke bruin/geel/zwartekleurenpallet dat deze bergen ons biedt. Daarbij de grilligheid, sneeuwtoppen, hier en daar een meertje en het plaatje laat een indruk achter die je altijd zal koesteren. In de afdaling legt W zijn enfield nog even neer met een kapotte koplamp, spiegel, wat kromme delen en krassen tot gevolg. Gelukkig heeft hij zelf niets en de Enfield…jaja made like a gun… kan ook gewoon verder. Om half vijf bereiken we een vlakte waarop het fixed camp gelegen is, schitterend in the middle of nowhere…nou in de Himachel Pradesh dus, waar in geen velden of wegen een dorpje of nederzetting te vinden is. We genieten nog even van de zon, maar al snelt koelt het flink af en vannacht zal de temperatuur tot onder de vijf graden dalen. Om half acht doen we ons tegoed aan, what Else, rijst pasta, noedels en rotti. Nadat onze buikjes vol zijn spreken we de dag van morgen door…en ik kan al voorspellen dat die weer een onuitwisbare indruk zal achterlaten met zijn schoonheid en twee passen van meer dan 5000 meter hoogte. Snel maar onder de warme deken en bijtanken van de dag en voor d dag van morgen….die in Ladakh zal eindigen..